सिमानाहरु  बल्जफ्ती अतिक्रमण भईरहदाँ
आफ्नै घरभित्र कठपुतली बनेर
स्वाभिमान बेची अस्तित्वको धजी उडाउँदै छ ।
हिमाल, पहाड अनी तराई
को भन्दा को कम ?
डाँफे र मुनालहरु शोकमग्न भए ।
कोईलीको सुमधुर गीतमा
लालीगुराँसहरु मुस्कुराउन छाडे ।

महाकाली, सेती, गण्डकी ग्लानिमा बग्न थाल्यो ।
राजतन्त्र गयो, गणतन्त्र आयो
हात्ती आयो, हात्ती आयो ... फुस्सा !
फेरी ,
शान्ती शान्ती भन्दै
क्रान्तिको नाममा भ्रान्तीको हैजा फैलिएर
अवस्था नाजुक हुँदै गर्दा
पृथ्वीनारायण शाहको सन्तान भएर ,
ईतिहास पछ्याउन नसक्दा
एतिहासिक विजयको विगुल फुक्न नसक्दा
आज सगरमाथा लाजले झुकेको छ ।

एउटै छानामुनि ग्रिहयुद्ध चलिरहदाँ
बुद्ध जन्मेको देश हामी माझ बाटै हराउँदै गर्दा
म पिडाले मृत्‍यु शैय्यामा छट्पटाइरहेछु ।
र अझै याचना गरिरहेछु -
हे ! मेरा कपुत सन्तानहरु हो !
यदी अझै तिमीहरुको नसा-नसामा
पुर्खाका अमिट बहादुर छापहरु
ज्युँदै सल्बलाइरहेको छ भने ,
आओ ! युद्ध गर एकताको ...
मिलाउ हातहरु भाईचाराको...
सम्हाल धोतीहरु...
बचाउ टोपीहरु...